19 Σεπτεμβρίου 2015

Πάμε όλοι μαζί σε μια όμορφη κάλπη!

Η ελπίδα έφυγε, οι αγώνες έρχονται;
Ιστορίες κοινοβουλευτισμού, κοινωνικής εξαθλίωσης και φασισμού





Σάββατο σήμερα και έχει τελειώσει και η προεκλογική καμπάνια αλλά και η επέτειος δολοφονίας του Παύλου Φύσσα. Ο κόσμος στοιβάζεται στα κτελ όπως είδα, για να πάει να αποφασίσει ποιος θα κρατάει το μαστίγιο. Σαν πρόβατα πριν από τη σφαγή να συζητάνε ποιος βοσκός είναι καλύτερος. Στα κανάλια λίγο πριν τους απαγορεύσει το εσρ τις πολιτικές συζητήσεις, λένε πόσο πολιτισμένη ήταν αυτή η προεκλογική περίοδος. Τα ψέμματα τελείωσαν, όπως όλοι λένε, ο σύριζα αναγκάστηκε να γίνει "μνημονιακός", και πλέον οι ψευδαισθήσεις πρέπει να λείπουν. Ο λαφαζάνης έχει ακόμα για να γίνει κυβέρνηση, το κκε λέει τα δικά του και ο λαός πρέπει να δεχτεί ότι μόνο αυτός είναι ο δρόμος. Ας τα πάρουμε λίγο από την αρχή όμως...

Χωρίς να κάνω ιστορική έρευνα, πρόχειρα θυμάμαι την κατάσταση ως εξής: Το 2008 δολοφονείται ο Αλέξης Γρηγορόπουλος από έναν ειδικό φρουρό, τον κορκονέα. Ξεσηκώνεται ένα κίνημα αντίστασης στην κρατική βία που κρατάει αρκετό καιρό κυρίως από αναρχικούς, μετά (χρονολογικά και ποσοτικά) αριστεροί αλλά και απλός κόσμος που αντιτίθεται σε αυτό το έγκλημα, την δολοφονία ενός 17χρονου. Ουσιαστικά μιλάμε για μια εξέγερση η οποία όμως ίσως επειδή ήταν ξαφνική και αυθόρμητη, ή ίσως γιατί δεν ήμασταν έτοιμοι δεν πήγε παρακάτω, παρόλο που σε όλη την ελλάδα υπήρχαν διαδηλώσεις, καταλήψεις, κτλ για αρκετό καιρό.

Μετά από λίγο καιρό και με την άνοδο (πάλι) του πασόκ έχουμε τα μνημόνια τα οποία ξεσηκώνουν θύελλα αντιδράσεων μέχρι το 2011 τουλάχιστον. Το 2012 γίνονται εκλογές που ΔΕΝ τις κερδίζει ο σύριζα αλλά όλοι ξέρουν ότι θα είναι ο επόμενος οπότε κάνουν υπομονή και οι αγώνες εξασθενούν. Εδώ έχουμε την πιο μεγάλη πλάνη. Εκεί που το "κίνημα του Γρηγορόπουλου" είχε αρκετά συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση, μπορεί όχι ληγμένη αλλά σίγουρα πιο καθορισμένη από τους "αγανακτισμένους", οι δεύτεροι δεν είχαν τίποτα τέτοιο. Ήταν ένα φοβερό θέαμα στην αρχή να βλέπεις τόσο κόσμο μαζεμένο στο σύνταγμα και τους πολιτικούς να φοβούνται να περπατήσουν έξω. Όμως όπως φάνηκε κάποιοι προπηλακισμοί πολιτικών (σίγουρα όχι όλοι) οργανώθηκαν από τον καμένο και την χρυσή αυγή. Επίσης οι αγανακτισμένοι χωρίστηκαν σε "πάνω πλατεία" και "κάτω πλατεία", σοβαροί ένδειξη ΄ότι δεν υπάρχει σαφής πολιτική θέση εκτός του "να σώσουμε το κώλο μας". Εκεί που η εξέγερση του Γενάρη θα μπορούσε εύκολα με κάποιο συντονισμό, προετοιμασία ή καλύτερη ζύμωση να πάει παρακάτω, οι αγανακτισμένοι ήταν απλώς αυτό και τίποτε άλλο.

Για αυτούς τους λόγους δεν μπορούσε το "κίνημα" αυτό να κάνει τίποτα άλλο εκτός από το να περιμένει μέχρι να αναθέσει σε κάποιον "σωτήρα" να τον βγάλει από την δύσκολη θέση και να συνεχίσει να κάθεται στον καναπέ του. Βλέπαμε τα σημάδια αλλά υπολογίζαμε στην καλή διάθεση. Οι αγανακτισμένοι φώναζαν "να καεί το μπουρδέλο" αλλά όταν σκάσανε τα μπουκάλια φωνάζανε ότι οι αναρχικοί είναι προβοκάτορες, και δεν το υπολογίσαμε. Ακούγαμε τις δηλώσεις του σύριζα αλλά υπολογίζαμε ότι κάποια πράγματα "πρέπει" να τα πει για να βγει κυβέρνηση. Και έτσι ακόμα και αυτοί που δεν αισθανόμαστε ότι πρέπει να εναποθέσουμε τις τύχες μας στην ανάθεση ευθυνών, και εγώ μέσα, "αμβλύναμε λίγο τα άκρα μας" για να δώσουμε στον σύριζα ένα περιθώριο να κάνει αριστερή κυβέρνηση και να είμαστε λίγο πιο κοντά (αλλά πολύ μακρυά ακόμα) σε μια καλύτερη κοινωνία. Έτσι ο σύριζα έκανε κυβέρνηση με τον καμένο. "Το κίνημα που έγινε κυβέρνηση" που γράφτηκε και στην "διαδρομή ελευθερίας".

Τουλάχιστον από μεριάς μου δεν περίμενα ότι ο σύριζα θα μου λύσει το οικονομικό πρόβλημα, πρώτα από όλα γιατί δεν με ενδιαφέρει τόσο, εννοώντας ότι αναγνωρίζω την τάξη μου και ξέρω πια είναι η μοίρα μου. Εννοώντας ότι πιστεύω σε κάποια ανώτερα ιδανικά από το χρήμα. Ούτε περίμενα ότι θα κάνει την αναρχική ελλαδική κοινότητα. Αλλά θα ήθελα να κάνει πράξη όσα έλεγε, και ας μην τον ψήφισα τον Ιανουάριο, ούτε σκόπευα ξανά, μετά το 2012. Στο πολύ πίσω μέρος του μυαλού μου γελάστηκα και εγώ από την ουτοπία που παρουσίαζε και πίστεψα, βάζοντας και την δική μου φαντασία ότι θα μπορέσει να γίνει μια αριστερή στροφή πολιτικής, και ότι ο κόσμος που τα κινήματα για την κοινωνική απελευθέρωση ονειρεύονται θα μπορούσε να γίνει πιο πιθανός.΄Έτσι, στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Ποτέ δεν θέλησα να αφήσω τον σύριζα ανενόχλητο να δρα και πάντα θεωρούσα ότι οι επικρίσεις στην κυβέρνηση θα έπρεπε να είναι πιο δυνατές, πιο ουσιώδεις. Βεβαίως το "κίνημα" είχα χαλαρώσει και όλοι το βλέπανε. Και αυτό που δεν θέλει κανένας να παραδεχτεί είναι ότι ο σύριζα βοήθησε στο να σηκωθεί ο κόσμος από το καναπέ, βέβαια με απώτερο σκοπό το καλό κομμάτι της πίτας. Και γελαστήκαμε σαν μαλάκες, μπαρουτιάζοντας μια κατάσταση αντί να προτάξουμε τα πιστεύω μας και να δώσουμε λύσεις.

Μέχρι τώρα δύο καλές ευκαιρίες χαμένες. Να προσθέσουμε τις καταλήψεις στα σχολεία με τις απεργίες των καθηγητών, που αυτά δεν συναντήθηκαν ποτέ. Την απεργία πείνας του Ρωμανού και τους σύριους στο σύνταγμα. Τη δολοφονία Φύσσα. Όλα αυτά μαζί και εμείς είχαμε χάσει το "photo finish" γιατί κάποιος άλλος τα είχε καπηλευθεί και εμείς κοιτάζαμε να τσακωνόμαστε μέσα στις καταλήψεις μας για το ποιος είναι πιο σεξιστής, ποιος έχει εξουσιαστηκές λογικές κτλ. Όχι ότι θέλω να μειώσω τις συνελεύσεις για τέτοια θέματα, αλλά σίγουρα μέρος της κοινωνίας δεν ήμασταν, παρά κλεισμένοι στο μικρόκοσμό μας.

Και τώρα έχουμε ή τσίπρα ή μεϊμαράκη, ή combo (το πιθανότερο). Να μας δω. Τώρα που ανθρώπινες ζωές χάνονται στη θάλασσα προσπαθώντας να γλυτώσουν από κάτι που φέρει ευθύνη και η ελληνική κυβέρνηση, βέβαια είναι κρίμα να πεθαίνουν παιδιά. Όπως έγραψε και κάποιος, και να με συγχωρέσει γιατί δεν θυμάμαι που το είδα, δεν ενοχλήθηκε ο νεοέλληνας όταν έχανε την παρθενιά του γαμώντας κοπέλες από την πρώην ΕΣΣΔ. Αυτές δεν ήταν "λάθρο", είχανε λεφτά να έρθουν στην ελλάδα και επιλέξανε να γαμιούνται για μεροκάματο. Δεν ενοχληθήκαμε όταν τελικά είδαμε ότι μπορούμε να δίνουμε λιγότερο μεροκάματο στους αλβανούς στην οικοδομή και εμείς να το παίζουμε εργολάβοι. Δεν ενοχληθήκαμε που φέρναμε πακιστανούς να δουλεύουν στα χωράφια και να τους ξεπληρώνουμε με 5 ευρώ την ημέρα, ένα πιάτο φαΐ, την αστυνομία ή ακόμα πυροβολισμούς. Και επειδή κάποιοι από αυτούς καταλήξανε να μισούν ένα λαό ο οποίος τους εκμεταλλεύεται μέχρι μαλακίας, γίνανε κλέφτες γι αυτό κάποιοι ψηφίσαν χρυσή αυγή. Και δεν θέλω να πω ότι όποιος είναι αλλοδαπός είναι αυτομάτως καλός ή -ακόμα χειρότερα- προλετάριος. Αυτό που δεν καταλαβαίνεται είναι η αλληλεγγύη προς ένα ανθρώπινο ων που χρειάζεται βοήθεια. Και σε εσένα παρέχεται, είναι μέσα σε καταλήψεις, στέκια και απελευθερωμένους χώρους. Απλά δεν τη θέλεις έτσι, την θέλεις στα πόδια σου.

Και για να σχολιάσω αυτό που είπε αυτό το απόβρασμα που ονομάζεται μιχαλολιάκος. Πήρε την πολιτική ευθύνη για την δολοφονία Φύσσα και όλοι τρέξανε να το εκμεταλλευτούν ψηφοθηρικά. Όχι πουλάκια μου, ΟΛΟΙ ΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ γιατί αυτός που δολοφονεί είναι το κράτος και οι μηχανισμοί του. Και φυσικά έχουμε και εμείς την ευθύνη ότι αφήσαμε αυτούς τους σημμορίτες να δρουν ανενόχλητοι και περίπου 500000 κόσμος του ψηφίζει ακόμα.

Ε λοιπόν και εγώ δεν θέλω να έχω καμία σχέση με όλη αυτή τη φιέστα. Θέλω να αποκοπώ από το κράτος και το έθνος γιατί δεν έχω καμία εθνική υπερηφάνεια, γιατί είμαι άνθρωπος και όχι έλληνας, και η μόνη υπερηφάνεια που μπορώ να έχω είναι για ανθρώπους που αγωνίζονται ενάντια στην σκλαβιά του κάθε κράτους. Δεν με ενδιαφέρει ποιος θα βγει γιατί όποιος και να είναι, από την χρυσή αυγή μέχρι το ΟΑΚΚΕ θα παλεύω μέχρι την ολική απελευθέρωση. Τελικά όπως είπε και ένας σύντροφος, οι μόνοι κερδισμένοι πάντα είναι αυτοί που δεν εναποθέτουν τις ελπίδες τους στην ανάθεση ευθυνών και την αντιπροσώπευση. Αυτοί που δεν νοιάζονταν για τις πολιτικές εξελίξεις και είχαν σταθερή ιδεολογική πυξίδα. Ε, όχι δεν ήμουν από αυτούς, τουλάχιστον στην πράξη γιατί ιδεολογικά πάντα εκεί ήμουν. Ίσως να μην είμαι τόσο "ώριμος" πολιτικά, ίσως να είμαι καμιά τρελή ρεφόρμα ή ίσως απλά σαν άνθρωπος να γελιέμαι από τις αυταπάτες που προσφέρονται.

Ελπίζω τουλάχιστον τον επόμενο καιρό που τα καλύτερα ΔΕΝ τα έχουμε δει, να υπάρχει κίνημα αντίστασης.

*Ο τίτλος "Η ελπίδα έφυγε, οι αγώνες έρχονται;" είναι παράφραση από πανό της ΕΣΕ. Απλά πρόσθετα το ερωτηματικό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου