09 Φεβρουαρίου 2015

Το νέο μου χόμπι!

Τσακώνομαι στο facebook με ανθρώπους που έχουν σχέση με τη metal ελληνική σκηνή, για πολιτικά ζητήματα.

Το facebook είναι ένα άθλιο κατασκεύασμα. Έχει την χρησιμότητά του αν θες να έρθεις σε άμεση επαφή με κάποιους για κάποια συνεννόηση, να τους ενημερώσεις για μια συναυλία κτλ, αλλά βασικά χρησιμοποιείται από τους περισσότερους χρήστες για να δείξουν τι όμορφα που περνάνε. Το χρησιμοποιώ και εγώ, και πολλές φορές ανεβάζω παρόμοιες μαλακίες, δεν με θεωρώ αθώο, ίσα ίσα θα έλεγα ότι είμαι συνένοχος.
Σε κάθε περίπτωση το τι ανεβάζω εγώ και το τι άλλοι δεν έχει σημασία. Βαρέθηκα να βλέπω στο feed την κάθε μαλακισμένη άποψη του κάθε βλάκα. Βαρέθηκα να διαβάζω σχόλια που έχουν βγει από ελλιπής πληροφορίες και να μην επεμβαίνω. Άρχισα λοιπόν και να απαντάω, και να σβήνω "φίλους" κατά περίπτωση.
Η metal σκηνή έχει πολλά προβλήματα. Το πρόβλημα για το οποίο οι λιγότεροι νοιάζονται είναι η πολιτική κατεύθυνση του χώρου. Να αναφέρω ότι υπήρξαν άτομα που χάρηκαν που ο "καιάδας" μπήκε στη βουλή, μόνο και μόνο επειδή παίζει σε  black metal συγκρότημα; Να πω για τον "ξήγα" (χρήστο γιαννακούλη), τον ασφαλίτη που διοργανώνει συναυλίες και ότι παιδιά που παίζουν στα γκρουπ που κατά καιρούς συμμετέχουν έχουν πει "το κάνω για τη μουσική"; Μάλλον πες το όπως είναι: Το κάνεις για τα φράγκα που νομίζεις ότι θα βγάλεις, έχοντας το ροκσταριλίκι σαν ύψιστο αγαθό, επειδή άμα έχεις βγάλει ένα δίσκο και έχεις παίξει σε πέντε φεστιβάλ του εξωτερικού ξέρεις τι έγινε...
Έχω βαρεθεί αυτόν τον "χιπισμό" του μουσικού, ότι και καλά δεν πρέπει να εκθέτει άποψη απλά να κάνει τη δουλειά του και να είναι ουδέτερος. Τι μαλακίες είναι αυτές;! Διαβάστε λίγο ιστορία της μουσικής και δείτε ποιοι κάναν αυτό και τι κάναν άλλοι. Όταν αποφασίζεις να υπηρετήσεις τη μουσική  πρέπει να παίρνεις υπ όψιν σου το τι έχει προηγηθεί, είσαι ένας συνεχιστής αυτής της τέχνης, είτε το θέλεις είτε όχι.
Δυστυχώς η metal μουσική έχει προκύψει το πιο "αντεπαναστατικό" μουσικό ιδίωμα, μετά το ελληνορόκ (του οποίου γαμώ το σόι παρεμπίπτοντος): "Fuck the Police" από Sodom, χτυπιόμαστε, βρίζουμε, φωνάζουμε και μετά σπίτια μας να δούμε τηλεόραση. Συγγνώμη κιόλας που κάποιοι από μας δίνουμε περισσότεροι σημασία στους στίχους ενός τραγουδιού!
Όπως είναι σαφές δεν έχω πάρει τα χάπια μου και έχω αρχίσει να βρίζω ότι μου κάτσει πρώτο πιο στραβά. Σε κάθε περίπτωση, επειδή έχω πολλούς "φίλους" από τη σκηνή, όταν βλέπω μαλακίες τους βρίζω, ή τέλος πάντων επεμβαίνω. Είναι πολύ ανακουφιστικό! Και μην νομίζεται ότι βρίζω μόνο ακροατές, αλλά και συντάκτες περιοδικών, "παράγοντες" και απ' όλα. Το να λέω τη γνώμη μου είναι πιο σημαντικό από το αν όταν τελικά βγάλουμε δίσκο να τον αγαπάνε όλοι.
Γι αυτό άντε γαμηθείτε και ακούστε manowar.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου